Zmarszczki mimiczne

W celu wygładzenia zmarszczek botulinę wykorzystuje się już od 1989 roku; to współcześnie jedna z najpopularniejszych procedur medycyny estetycznej, szeroko stosowana na całym świecie. Botulina zmniejsza przewodnictwo nerwowo-mięśniowe, blokując wydzielanie neuroprzekaźnika – acetylocholiny. To właśnie ta substancja odpowiedzialna jest za przekazywanie impulsów nerwowych z neuronów do włókien mięśniowych. Po iniekcji w okolicę twarzy czy dekoltu botulina zmniejsza aktywność wybranych grup mięśni mimicznych i rozluźnia je, dając przejściowy efekt wygładzenia skóry. By go utrzymać, zabieg trzeba powtarzać co 3-8 miesięcy – organizm będzie bowiem wytwarzać nowe włókna nerwowe, stopniowo niwelując efekt redukcji zmarszczek.

Co szczególnie istotne, w medycynie estetycznej iniekcje botuliny mają też działanie profilaktyczne – zmniejszona aktywność mięśni mimicznych zapobiega powstawaniu nowych zmarszczek i pogłębianiu się tych już istniejących. Dlatego botulinę warto regularnie stosować już po przekroczeniu 20. roku życia, traktując tę procedurę jako niezwykle skuteczny element rutyny przeciwstarzeniowej.

Nie warto zwlekać z rozpoczęciem regularnej terapii zmarszczek z użyciem toksyny botulinowej; jeśli będą one już miały charakter utrwalonych, głębokich bruzd, sama iniekcja botuliną może nie być wystarczająca do ich satysfakcjonującej redukcji. W takich przypadkach pomocne może okazać się połączenie iniekcji toksyny botulinowej (dla ograniczenia mimiki) z iniekcją usieciowanym kwasem hialuronowym (dla wypełnienia bruzdy).

Nadpotliwość

Zastosowanie botuliny w leczeniu nadpotliwości cechuje się znakomitą skutecznością, zmniejszając pocenie obszaru poddanego zabiegowi o około 70 proc. Mechanizm działania jest tu podobny jak w przypadku terapii zmarszczek – na skutek iniekcji toksyny botulinowej zablokowaniu ulegają zakończenia nerwowe odpowiedzialne za działanie gruczołów potowych.

Bruksizm

Zastosowanie botuliny w leczeniu bruksizmu, czyli szczękościsku i zgrzytania zębami, występującego zwłaszcza w nocy, jest bardzo skuteczne. Polega na podaniu jej do mięśni żwaczy, co zmniejsza ich nieprawidłowo wzmożone napięcie.

Pomaga to zapobiec wielu powikłaniom bruksizmu, takim jak:

• nadmierne ścieranie szkliwa, pękanie i rozchwianie zębów,
• krwawienia dziąseł, zanik przyzębia,
• zwyrodnienia stawów żuchwowo-skroniowych; ból, trzaski i przeskakiwanie żuchwy,
• nawracające, napięciowe bóle głowy, szyi, karku,
• zbyt mocno zarysowana, „kwadratowa” żuchwa (po podaniu botuliny twarz ulegnie wyszczupleniu).

Migrena przewlekła

Zastosowanie botuliny w leczeniu nadpotliwości cechuje się znakomitą skutecznością, zmniejszając pocenie obszaru poddanego zabiegowi o około 70 proc. Mechanizm działania jest tu podobny jak w przypadku terapii zmarszczek – na skutek iniekcji toksyny botulinowej zablokowaniu ulegają zakończenia nerwowe odpowiedzialne za działanie gruczołów potowych.

Zabiegi medycyny estetycznej z użyciem botuliny pozwalają na szybką i skuteczną redukcję zmarszczek mimicznych. Działają też prewencyjnie, zapobiegając powstawaniu nowych i pogłębianiu się istniejących zmarszczek. Znajdują również zastosowanie w terapii spastyczności mięśni, migreny, bruksizmu, czy nadpotliwości.

Zabiegi z użyciem botuliny są minimalnie inwazyjne, a więc nie wymagają specjalnej rekonwalescencji.

Wskazania do zabiegu z użyciem botuliny to m.in:

• nadmierna mimika i będące jej konsekwencją zmarszczki mimiczne, w szczególności:
  • poziome zmarszczki czoła,
  • lwia zmarszczka (pionowa zmarszczka pomiędzy brwiami),
  • kurze łapki (zmarszczki wokoło oczu),
  • zmarszczki królicze (pojawiające się przy „marszczeniu” nosa),
  • zmarszczki palacza (wokoło ust);
• profilaktyka pojawienia lub pogłębiania się zmarszczek mimicznych;
• nadpotliwość różnych obszarów ciała, w szczególności:
  • nadpotliwość twarzy, zwłaszcza czoła,
  • nadpotliwość owłosionej skóry głowy,
  • nadpotliwość pach,
  • nadpotliwość dłoni,
  • nadpotliwość stóp;
• chroniczne bole migrenowe w przebiegu:
  • przewlekłej migreny z aurą,
  • przewlekłej migreny bez aury;
• profilaktyka chronifikacji migreny (jej przekształcenia się w postać przewlekłą, obejmującą 15 i więcej dni w miesiącu z bólem głowy);
• bruksizm (szczękościsk i zgrzytanie zębami występujące zwłaszcza w nocy).

Wśród przeciwskazań do zabiegów z użyciem toksyny botulinowej wymienia się:

• (stosunkowo rzadko występujące) alergie, nietolerancje i nadwrażliwości na:
  • toksynę botulinową typu A,
  • albuminę (występuje w części preparatów),
  • białko kurze (występuje w części preparatów),
  • jakikolwiek inny składnik wybranego preparatu;
• przyjmowanie określonych leków:
  • antybiotyki aminoglikozydowe takie jak streptomycyna, gentamycyna, neomycyna (zwiększone ryzyko działań niepożądanych),
  • inne antybiotyki (linkomycyna, tetracyklina),
  • leki na spastyczność (rozkurczowe),
  • leki rozrzedzające krew, przeciwzakrzepowe;
• trwające choroby:
  • zespół Lamberta-Eatona,
  • miastenia,
  • przewlekłe choroby autoimmunologiczne (np. reumatoidalne zapalenie stawów) i układu sercowo-naczyniowego,
  • choroby płytki nerwowo-mięśniowej i zaburzenia przewodnictwa nerwowo-mięśniowego,
  • stwardnienie zanikowe boczne,
  • choroba Alzheimera,
  • nowotwory,
  • niewyrównana cukrzyca,
  • infekcje wirusowe (np. opryszczka),
  • inne choroby drobnoustrojowe (np. przeziębienie);
• ciążę i okres karmienia piersią;
• otwarte rany, zmiany chorobowe skóry.

Iniekcja toksyny botulinowej nie zmienia rysów ani wyrazu twarzy. Jednakże, w przypadku tego zabiegu kluczowe są umiejętności lekarza, który musi precyzyjnie podać preparat w odpowiednią grupę mięśniową. Ważne jest również właściwe dobranie dawki botuliny – podanie zbyt dużej ilości może dać efekt nieruchomej maski spowodowany nadmiernym ograniczeniem mimiki. Wybierając Estelaser, można mieć pewność, że oddajemy się w ręce wykwalifikowanego specjalisty z co najmniej kilkunastoletnim doświadczeniem w przeprowadzaniu tego typu procedur.

Pierwsze efekty iniekcji botuliny widoczne są po 2-3 dniach, a docelowy rezultat zabiegu będzie widoczny do dwóch tygodni. W tym czasie toksyna botulinowa asymiluje się.

Efekty zabiegów medycyny estetycznej z użyciem toksyny botulinowej utrzymują się od 3 do 8 miesięcy od momentu jej podania. Czas utrzymywania się efektów zależy od różnych czynników, głównie uwarunkowań genetycznych Pacjentki czy Pacjenta, ale i zastosowania się do zaleceń pozabiegowych otrzymanych od lekarza (w przypadku botuliny to m.in. unikanie rozgrzewania okolicy zabiegowej przez 3 dni po zabiegu, a więc korzystania z sauny, solarium, opalania się, gorącego podmuchu suszarki itd.).

Wydaje się, że każda kolejna iniekcja botuliny wydłuża czas utrzymywania się rezultatów zabiegu. Kolejne zabiegi mogą być więc wykonywane w coraz dłuższych odstępach czasu.

W terapii zmarszczek mimicznych, bruksizmu czy nadpotliwości, dla utrzymania satysfakcjonujących efektów zabieg należy ponawiać, w zależności od indywidualnych uwarunkowań Pacjenta/Pacjentki, raz na około 3-8 miesięcy.

W terapii przewlekłej migreny zabiegi stosuje się w odstępach 3 miesięcznych (co 12 tygodni) aż do momentu powrotu przewlekłej migreny do postaci epizodycznej lub całkowitego ustąpienia dolegliwości. Konieczne jest  wykonanie trzech zabiegów.

Zabieg poprzedza wywiad z Pacjentką/Pacjentem, który ma na celu wyeliminowanie ewentualnych powikłań oraz szczegółowe omówienie całej procedury. Lekarz rozpoczyna zabieg od oczyszczenia i zdezynfekowania, a także znieczulenia obszaru zabiegowego, z reguły z pomocą maści. Następnie dokonuje iniekcji preparatu, używając w tym celu bardzo cienkiej igły. Cała procedura trwa około 15-60 minut, w zależności od liczby koniecznych iniekcji.

Przed zabiegiem lekarz znieczula wybrany obszar z pomocą maści, ewentualnie iniekcyjnie. Dzięki temu zabieg jest maksymalnie komfortowy i niemal bezbolesny.

Rekonwalescencja po zabiegu z użyciem toksyny botulinowej nie jest konieczna. Jednakże tuż po zabiegu w miejscu iniekcji może pojawić się niewielkie, szybko przemijające zasinienie lub opuchnięcie. Warto zatem rozważyć poddanie się procedurze np. bezpośrednio przed weekendem lub dniem wolnym.

• Około 7 dni przed zabiegiem należy odstawić leki zwiększające ryzyko krwawienia:
• preparaty kwasu acetylosalicylowego (takie jak Aspiryna, Polopiryna, Acard),
• preparaty warfaryny i pochodne.
• Pacjenci z cienką skórą i dużą tendencją do zasinień przez około 7 dni przed zabiegiem mogą przyjmować Rutinoscorbin lub Cyclonaminę. Może to zmniejszyć ryzyko wystąpienia znacznego zasinienia po zabiegu.
• Na około 24 godziny przed zabiegiem należy zaprzestać spożywania alkoholu i ograniczyć spożycie kawy.
• W dniu zabiegu nie stosować kosmetyków natłuszczających i nawilżających oraz nie nakładać makijażu w okolicy poddanej zabiegowi.